Het lijkt zo onderhand wel een soort van garantie te zijn dat wanneer een band of muzikant uit Canada komt het automatisch goed is. Mijn interesse is in ieder geval meteen gewekt en meestal kom ik niet bedrogen uit. Zo ging het ook met de voor mij tot nu toe onbekende Rose Cousins uit Halifax. In Canada al beloond met een Juno-award en een Grammy-nominatie voor haar vorige album Natural Conclusion. Bravado is al haar vijde album en meteen vanaf het eerste nummer, “The Benefits Of Being Alone”, ben ik geboeid. Cousins somt, zoals de titel al zegt, op wat er zo fijn is aan alleen zijn. Erg herkenbaar voor introverten zoals ik. En weer eens wat anders dan die talloze nummers over ‘loneliness’. Cousins blijkt een meester in het schrijven van rake teksten te zijn. Bravado, wat een verbastering is van bravoure, handelt over hoe je jezelf presenteert naar de buitenwereld niet altijd is wie je écht bent. Ze zingt erover in “The Expert””: ‘Me and my bravado we can do anything, Together, we’re not scared, we are shining’. Maar die bravoure valt weg in de mooie pianoballad “The Fraud” waarin ze zingt dat ze graag zou willen dat ze op zichzelf zou kunnen vertrouwen en zorgeloos verliefd zou kunnen worden. Uiteindelijk draait het er toch weer op uit dat ze het gelukkigst is wanneer het nacht is, het stil is en ze alleen is. Toch is er de behoefte aan bevestiging zoals ze zingt in “The Benediction”: ‘I wanna be a good woman’ belooft ze. Op Bravado verkent Rose Cousins haar plaats in de wereld. Wat wordt er van je verwacht en kun je daar aan voldoen? De conclusie is dat het net zo goed moed vergt om écht jezelf te zijn als om outgoing te zijn. Rose Cousins verkent deze emotionele struggle, herkenbaar voor iedereen, in twaalf mooie songs met rake teksten.
Outside
File: Rose Cousins – Bravado
File Under: Lef
File Facebook: [Rose Cousins op Facebook]
File Twitter: [Tweets van Rose Cousins]