The Jayhawks zijn eigenlijk nooit weggeweest. Hun grootste succes beleefden ze in de jaren negentig met de klassieke alt.country-albums Hollywood Town Hall uit 1992 en Tomorrow The Green Grass uit 1995. Destijds door mij grijsgedraaid. De groep draaide toen om de prachtige harmonieën van frontmannen Gary Louris en Mark Olson, die na Tomorrow The Green Grass uit de band stapte. Gary Louris zette de band voort met bassist Marc Perlman, toetseniste Karen Grotberg en drummer Tim O’Reagan. In de afgelopen 20 jaar brachten ze met enige regelmaat een album uit maar eerlijk gezegd was ik ze een beetje uit het oog verloren. Nu is daar album nummer elf, XOXO en ik pak de draad weer op waar ik hem ruim 20 jaar geleden heb laten liggen. Op dit album is Gary Louris niet meer de duidelijke frontman, het is een echt groepsalbum waarop iedereen de leadzang wel een keer voor zijn of haar rekening neemt. In opener “This Forgotten Town” wisselen Louris en O’Reagan elkaar af en klinken ze als de oude vertrouwde alt.countryband. Maar dan, in “Dogtown Days” zingt O’Reagan, geen roots, geen country, maar een fijne powerpopsong! Karen Grotberg zingt de de folky pianoballads “Ruby” en “Across My Field” en Marc Perlman is de leadvocalist in het dromerige “Down On The Farm”. Gebleven zijn de sterke, rootsy songs met mooie melodieën en harmonieën waar The Jayhawks patent op hebben, zoals “Homecoming”, “Bitter Pill” en “Little Victories”, wat zomaar een Laurel Canyon liedje uit de jaren zeventig had kunnen zijn. Die variatie, gecombineerd met de vertrouwde sound, levert een prima album op. Met XOXO haak ik na jaren weer aan en ontdek wederom wat een fijn en tijdloos bandje The Jayhawks nog steeds is.
Thirty Tigers
File: The Jayhawks -XOXO
File Under: Teamwork
File Facebook: [The Jayhawks op Facebook]
File Twitter: [Tweets van The Jayhawks]