Kairon; IRSE! – Polysomn

Het jaar 2020 mag dan in vele opzichten een verschrikkelijk jaar zijn, muzikaal gezien komt er wel bijzonder veel goede muziek uit. Het gaat nog een lastige keuze worden om een goede top tien van albums te verzinnen aan het einde van het jaar. Psychblackmetalband Oranssi Pazuzu komt daar vast in te staan. Niko “Ikon” Lehdontie zit ook in Kairon; IRSE! (op gitaar/synths/achtergrondzang) en die Finse band doet met Polysomn een goede poging om ook in mijn top drie van het jaar binnen te dringen. Een album dat zo’n beetje al mijn geliefde stijlen op een hoop gooit. Een fijne hoop, moet ik zeggen. De band maakt zoiets als space-/post-/prog-/psychrock met een lik kraut en shoegaze/noise. Juist ja. Om je vingers bij af te likken. Hier zit echt van alles in. Neem het hallucinerende van Hidria Spacefolk, Black Moon Circle of Acid Rooster, het speelse van Turtle Skull, de ijle zangkoortjes van North Atlantic Oscillation, het progressieve van Oceansize of sleepmakeswaves, de lome pysch van Tame Impala (in betere tijden) of POND, de opwindende funk en kracht van Slift. Weet ik veel. “Altaïr Descends” tikt ook nog eventjes Philip Glass aan in mijn beleving, maar in mijn hoofd duizelt het sowieso al van al die de referenties. Kairon; IRSE! verdient het eigenlijk direct om een eigen status te krijgen. Net zoals Oranssi Pazuzu gooit het op een fijne manier diverse stijlen door een blender en blijft onvoorspelbaar in hun gedrag. Neem ook “Hypnogram”, een instrumentaal psych/spacerock-werkje dat tegen het einde de versnelling in gaat en je in een hallucinerende draaikolk gooit. Enfin. Hoe vaker je deze plaat opzet, hoe meer dimensies zich openbaren. Maar bovenal sluit dit album aan bij alles wat ik graag lust op dit moment. Goed voer voor jaarlijstjes dus. Wat dat betreft is 2020 nog niet zo slecht.

Svart

File: Kairon; IRSE! – Polysomn
File Under: Al het lekkers door de blender
File Social: [Facebook] [Instagram] [Twitter]