Ik heb me niet echt verveeld in corona-tijd, moet ik zeggen. Een van de manieren om mezelf te vermaken was het afstoffen van mijn oude akoestische gitaar en weer eens een poging doen daar iets fatsoenlijks uit te krijgen. Wat wel hielp was de app Fender Play, die wat structuur in mijn gehannes wist aan te brengen. Nu was het altijd al een grote wens geweest om ook eens zelf een elektrisch gitaar te bezitten in plaats van er alleen maar veel naar te luisteren, maar ik vond dat ik het wel eerst een beetje moest kunnen op die akoestische. Nou goed. Ik kan er nog steeds niet heel veel van, maar toen ik laatst vijftig werd heb ik mezelf maar eens op zo’n mooi glimmend exemplaar getrakteerd. Prima medicijn voor een midlifecrisis. Wat ook wel motiveert om te blijven oefenen is de Facebook community van Fender Play met een hoop vriendelijke mensen waar je ook een hoop van kunt leren. Toen daar door iemand de vraag werd gesteld wat onze favoriete gitaristes waren moest ik gelijk aan Hevdig Mollestad denken. Vorig jaar had de Noorse nog haar eigen project met Ekhidna, maar Ding Dong. You’re Dead. markeert inmiddels het tienjarig bestaan van het trio, dat naast Mollestad bestaat uit bassiste Ellen Brekken en drummer Ivar Loe Bjørnstad. Alle drie zijn het virtuoze muzikanten, die zowel stevige psych/stoner-rock als fijnzinnige jazz kunnen spelen. Er is misschien niet heel veel nieuws onder de zon op deze plaat, maar dat hoeft ook helemaal niet. “Four Candles” en “Ding Dong. You’re Dead.” zijn rustig en traag, een beetje country/folk/jazz zonder pretenties, maar ook zonder glans. Dan hoor ik veel liever het swingende “Magic Moshroom”, dat samen met “The Art of Being John Malkovich” in de basis meer richting jazz gaat. Zo te horen speelt Brekken daar dan ook op contrabas in plaats van elektrische basgitaar. Nog fijner is het als gewoon het gas er vol op gaat en het trio hun heerlijke en opwindende doorbeukpsychstonerfunk ‘n roll er in gooit, neem de eerste twee (prijs)nummers op de plaat “Leo Flash’ Return To The Underworld” en “All Flights Cancelled”. Mollestad drapeert haar pakkende gitaarmelodieën als goedgeschreven songteksten over een lekkere dansbare basis van bas en drums. Fijn uptempo en enorm aanstekelijk. Wat me altijd opvalt, ook destijds live op Roadburn 2017, is dat het trio dit allemaal achteloos uit de mouw lijkt te schudden, alsof het geen enkele moeite kost. Bovendien is het zonder opsmuk, met een dosis optimisme om gewoon vrolijk van te worden. Echt duister wordt het nooit bij deze band, hooguit een tandje smeriger zoals in “Gimbal”, met een iets lager tempo en iets meer Motorpsycho-achtige blues/stoner. Ook Black Sabbath of een lik King Crimson prog lijkt nooit heel ver weg bij deze goed geschoolde muzikanten. Zo’n dosis positiviteit en energie kunnen we allemaal wel eens gebruiken, nietwaar? Zo goed als Hedvig Mollestad zal ik wel nooit kunnen spelen, maar het motiveert me wel weer om met mijn eigen gitaar aan de slag te gaan, maar met alle liefde blijf ik ook graag naar concerten gaan om te zien hoe anderen dat gewoon veel beter kunnen.
Rune
File: Hedvig Mollestad Trio – Ding Dong. You’re Dead.
File Under: Virtuoos
File Social: [Facebook] [Instagram] [Twitter]