Trialogos was een van de beste ontdekkingen van Roadburn Redux, het festival dat in april vanwege de bekende redenen online plaatsvond in plaats van daadwerkelijk in Tilburg. Zoals elk jaar is dat festival weer in staat, hoe erg je je best ook doet, om een indrukwekkend lijstje goede onbekende bands te programmeren. Online of niet, ze kregen het toch voor elkaar om het echte Roadburn-gevoel een boost te geven, met een duizelingwekkend aantal unieke performances in vier dagen, vooraf opgenomen of daadwerkelijk live gestreamd vanuit 013. Het optreden van de Duitse band, hun eerste show ooit trouwens, was een integrale uitvoering van het album, opgenomen in het UT Connewitz, de oudste nog bewaarde bioscoop in Leipzig en een van de oudste van Duitsland. Je kunt de prachtige zwart-wit-opname hier terugkijken. Deze samenwerking begon in maart 2020 tijdens de pandemie toen het duo Sicker Man and Kiki Bohemia een dagelijkse serie livestreamconcerten uitzonden genaamd ‘Cleansing Drones For Locked Down Homes’. Sicker Man is een cellist en componist/producent van film- en theaterstukken, maar speelt hier ook op gitaar, synthesizer (Juno 6 en Moog) en lapsteelgitaar. Kiki Bohemia is een zangeres die op het album ook bas, dictafoon en autoharp bespeelt. Conny Ochs kwam er in de herfst van dat jaar bij als gast om de experimentele dialogen als collectief verder te brengen. Ochs speelt akoestisch en elektrisch gitaar, bas, drums en zingt ook op het album. Het trio sloot zich drie dagen op in hun studio in Berlijn, waarna Stroh zu Gold werd geboren, een referentie naar Repelsteeltje. Conny Ochs was overigens al eerder solo en met Wino te zien op Roadburn en maakt zelf doomfolk, een typering die je hier en daar ook los kunt laten op de muziek van Trialogos. In eerste instantie hoorde ik er wat donkere post-rock/folk in zoals Godspeed! You Black Emperor en hier en daar leek het op een soort hypnotiserende bezwering van een band als Swans. Maar misschien wordt het beter getypeerd als experimentele drones en soundscapes, met invloeden van doom, kraut, elektronica en folk. Het zorgt voor een magische sfeer in elk geval, met doorgaans een doorlopende onderhuidse spanning en hier en daar aangevuld met wat ontspanning door de akoestische gitaar en folk. Neem “Hikikomori”, waaromheen mysterieuze libellen lijken te dansen. Of neem “Il terzo sogno”, dat me ook even aan het rustige werk van Motorpsycho deed denken en dat doorspekt is met monotone synthesizer suspense. Een stukje vervreemding is echter nooit ver weg en de band durft rustig naar een ander spectrum te gaan zonder uit balans te geraken. “Rip Currrent” is bijvoorbeeld ineens vrij log en zwaar met wapperende en resonerende synthesizers, een soort industrieel pakketje drones. “Batdance” heeft zelfs een stukje jaren tachtig synths in zich, een prog/kraut-nummer dat op de laatste Gösta Berlings Saga niet zou misstaan. Het afsluitende “Wellenreiter” vind ik dan wel wat te desolaat en net iets te zeurderig gezongen, maar verder word ik erg gegrepen door de duistere sfeer, neem ook de mooie soundscape “Lavu santu” als opener op het album en prijsnummer “Stroh zu Gold”, een spannend kraut-achtig nummer, gevoed door een aanstekelijk ritme. Trialogos neemt je mee op een reis langs duistere en bizarre sprookjes voor volwassenen. Een intrigerende plaat, die je fijn bij de keel grijpt.
Exile on Mainstream
File: Trialogos – Stroh zu Gold
File Under: Duister sprookje
File Music: [Bandcamp]
File Social: [Facebook] [Instagram]