Ashinoa komt uit Frankrijk en L’Orée (uitgebracht via Fuzz Club) is mijn eerste aanraking met de band, die het podium al eens deelde met Metz, Flamingods, Bo Ningen, Kikagaku Moyo en Minami Deutsch. Het vijftal maakt psychedelische krautrock met een belangrijke rol voor synthesizers en trippy ritmes. Blijkbaar is dit werk wat organischer en warmer dan eerder minimaler uitgevoerd werk. De band zat voor de opnames dan ook op het Franse platteland omgeven door pijnbomen in plaats van een in beton gegoten omgeving. Dat gaf extra inspiratie tot het maken van een reis langs de natuurlijk wildernis. Dat kun je ergens wel horen inderdaad, neem alleen al “Kaolibi” met Afrikaanse ritmes, didgeridoo-achtige klanken en geluiden van olifanten (verklaar me voor gek, maar dat hoor ik ook op “Yzmenet” en “Outro”). Op “Fuel of Sweet” doet een fluit-achtig geluid denken aan een orang-oetan, maar even voor de duidelijkheid: zo’n duidelijke beestenboel is het helemaal niet. Hier en daar zitten ook samples van stemmen en gesprekken, misschien verwijst het naar de inbreuk van de mens op de natuur. Het is maar wat je er in wilt zien en horen natuurlijk. De soundscape-achtige stukken zijn in elk geval verfijnd en liggen prettig in het gehoor, door zorgvuldig opgebouwde composities en een heldere productie zonder te veel opsmuk. De trip-hop/jazzy-achtige percussie is fijntjes aangebracht en zorgt samen met de psychedelische klanken van synths en gitaren voor een aangenaam rustige trip. Net zoals bij het laatst besproken Lastryko kun je op dit soort muziek ook nog wel bewegen met de ogen dicht (neem “Disguised In Orbit” bijvoorbeeld). De elektronica verwijst dus naar de natuur, check ook de elektriciteitsmasten op de hoes, die midden in een gecultiveerde omgeving staan. In die zin had er meer spanning in kunnen zitten. De mens en natuur staan op gespannen voet, maar och, ontspanning doet de mens ook goed.
Fuzz Club
File: Ashinoa – L’Orée
File Under: Natuurkraut
File Music: [Bandcamp]
File Social: [Facebook] [Instagram]