Painstained kan gerangschikt worden onder de categorie muziek die je meteen vanaf de eerste tonen bij de keel grijpt en je vervolgens gedurende de gehele luisterzit niet meer loslaat. Het Finse gezelschap begon ooit met het spelen van death metal, maar ontworstelde zich via de gothicscene geleidelijk van de beperkingen die een specifiek genre nu eenmaal met zich meebrengt. Door de jaren heen heeft Entwine zich ontwikkeld tot een gedegen rockband met een modern geluid die de invloeden van weleer volledig naar de achtergrond verdreven heeft ten faveure van pakkende melodielijnen. Nog slechts sporadisch, steels verscholen in de mix, duiken de death metal klanken op als verstilde herinneringen aan een bruut verleden. Storend is dit allerminst. Het verleent het door Hiile Hiilesmaa geproduceerde album juist de nodige diepgang. De tien nummers zijn fris van klank en staan bol van de dynamiek. Breekbare momenten zoals die bekend zijn van de latere Anathema gaan hand in hand met ruige rockescapades waarbij piano-interludes scherp contrasteren met laaggestemde gitaren. Maar of de band nu vol gas geeft zoals in opener ‘Soul Sacrifice’, voorzien van een frivool Oosters melodietje, of zich verliest in balladesque vrijages met een tranentrekker als “Lost In My Denial”, het oog blijft altijd gericht op het beklijvende karakter van de muziek die tijdens de meest toegankelijke passages zo nu en dan refereert aan die van radiovriendelijke collega’s als Staind en Nickelback. Ondanks deze referenties heeft het geluid van deze Finnen een eigen gezicht dat in vocaal opzicht gevisualiseerd wordt door de prettig in het gehoor liggende stem van Mika Tauriainen die, hoewel krachtiger en gevarieerder, in de verte wel iets weg heeft van die van landgenoot Ville Valo (Him). Een echte aanrader dit Painstained.
mij=Spinefarm / Bertus